دسرها که ریشه در سنت، جشن و مهماننوازی جوامع خاورمیانه دارند، اغلب فراتر از طعم لذیذشان، اهمیت فرهنگی خود را در فرهنگ حفظ میکنند. دسرها که اساساً یک سبک جمعی غذا خوردن هستند و با چندین بشقاب و دیس غذای قابل اشتراکگذاری مشخص میشوند، یادآور دورهم جمع شدن و توانایی شکل دادن به خاطرهای پیرامون غذاهای خوشمزه هستند. بسیاری از این دسرها با مناسبتهای جشن مانند عروسی، جشنوارههای مذهبی مانند عید و حتی دورهمیهای خانوادگی - که نماد سخاوت، گرمی و شادی هستند - مرتبط هستند.
در جامعه سنتی، تعارف شیرینی به مهمانان گرامی داشته میشود و راهی برای ابراز ادب به کسانی است که در فضاهای شخصی حضور دارند و به این ترتیب باعث میشود مهمانان احساس خوشامدگویی و افتخار کنند. اغلب، این دسرها تاریخچه طولانی از ریشهها دارند و از نسلی به نسل دیگر منتقل شدهاند. آنها نه تنها میراث آشپزی و هویت فرهنگی مناطق مختلف خاورمیانه را در خود جای دادهاند، هر دسر دستور پخت و روشهای تهیه منحصر به فرد خود را دارد، بلکه ممکن است شیرینیهای خاصی نیز برای بزرگداشت این مناسبت و ابراز برکت تهیه و به اشتراک گذاشته شوند.
تهیه دسرهایی مانند باقلوا، کونفا یا حلوا - که همگی به عنوان شیرینیهای نمادین در نظر گرفته میشوند - اغلب شامل فرآیندهای پیچیدهای است که برای تقویت پیوندهای اجتماعی، انتقال سنتها و تقویت روابط در نظر گرفته شدهاند. این دسرها که با آداب و رسوم فرهنگی در هم تنیدهاند، به عنوان پیوندی با گذشته عمل میکنند و در عین حال نقش مهمی در جامعه معاصر خاورمیانه ایفا میکنند. با این اوصاف، باقلوا و کونفا دو خوراکی لذیذ هستند که به عنوان غذاهای خاورمیانهای در نقشه جهانی تثبیت شدهاند، و البته محبوبیت روزافزون آنها تنها به دلیل نبوغ مفهومی است که در پشت هر یک نهفته است. پوسته پوسته، پر شده با مواد مرطوب و شیرین از جمله نقاط مشترک بین باقلوا و کونفا هستند. با این حال، آنها به دلایل خوبی دو شیرینی متفاوت هستند. در اینجا نحوه تهیه آنها آمده است:
باقلوا
این دسر خوشمزه که ریشه در خاورمیانه دارد، از لایههای خمیر فیلو تشکیل شده است که با مغزهای خرد شده مانند گردو، پسته یا بادام پر شده و با شربت یا عسل شیرین میشود. لایههای خمیر فیلو اغلب با کره یا روغن چرب میشوند تا هنگام پخت، بافتی ترد و پوسته پوسته ایجاد شود. این خوراکی غنی و لذیذ اغلب در مناسبتهای خاص یا به عنوان دسر سرو میشود. تاریخچه باقلوا غنی است و در طول قرنها در فرهنگهای مختلف رواج داشته است. اگرچه ریشههای دقیق آن هنوز مورد بحث است، اما به طور گسترده اعتقاد بر این است که باقلوا در آشپزخانههای امپراتوری عثمانی متولد شده است، البته بدون در نظر گرفتن شیرینیهای لایهای مشابه که ریشه در بینالنهرین باستان و امپراتوری روم دارند. نام این دسر از کلمه ترکی «باقلا» به معنی لوبیا گرفته شده است، زیرا از آجیل خرد شده شبیه لوبیا استفاده میشود. چیزی که آن را از کونفا متفاوت میکند، مواد اولیه آن است - خمیر فیلو، پسته و عسل یا شربت. برخلاف کونافه، باقلوا بافتی پوسته پوستهتر با طعمی آجیلی و شیرین ملایم دارد و معمولاً پس از پخت به شکل لوزی برش داده میشود تا لایهها و مواد داخل آن به خوبی دیده شود.
کونافه
کونفا که با نام کنافه نیز شناخته میشود، دسری محبوب است که با یک خمیر نازک رشتهمانند، معمولاً کتایفی یا خمیر فیلوی رندهشده، تهیه میشود. سپس این شیرینی با پنیر خامهای محلی، اغلب با پنیر سفیدی مانند نابلسی یا عکاوی، لایه لایه میشود و سپس تا زمانی که طلایی و ترد شود، پخته میشود. پس از آماده شدن، کونفا در شربتی بر پایه شکر که با گلاب یا آب شکوفه پرتقال طعمدار شده است، خیسانده میشود و طعمی شیرین و معطر به آن میدهد. همچنین برای افزودن بافت و طعم، با پسته خرد شده یا سایر آجیلها تزئین میشود. این خوراکی لذیذ که گرم یا در دمای اتاق سرو میشود، اعتقاد بر این است که از فلسطین یا منطقه شام سرچشمه گرفته و احتمالاً در زمان امپراتوری عثمانی تکامل یافته است. این شیرینی پر از پنیر به دلیل ترکیبی از بافتها و طعمها، محبوبیت پیدا کرد و به یکی از شیرینیهای محبوب در مناطق دیگر مانند اردن، لبنان و سوریه تبدیل شد. چیزی که کونفا را از باقلوا متفاوت میکند، در درجه اول پر کردن آن با پنیر نرم است، برخلاف باقلوا که با آجیل خرد شده پر میشود. ترکیب منحصر به فرد بافتهای کونفا - ترکیب خمیر ترد و خرد شده با مواد میانی خامهای و پنیری، که همگی در شربت شیرین خیسانده شدهاند - طعمی شیرین و خوشطعم متضاد ایجاد میکند. کونفا که اغلب به شکل گرد یا مستطیل برش داده میشود، برای رنگ و ظاهر بهتر، با آجیل خرد شده نیز تزئین میشود.
تفاوت باقلوا و کنافه
